żywienie przy zaparciach

Zaparciom sprzyja nieprawidłowo skomponowana dieta. Najczęściej osoby z zaparciami spożywają zbyt małe ilości błonnika pokarmowego w postaci warzyw i owoców, produktów zbożowych z tzw. pełnego przemiału np. razowego (ciemnego) pieczywa, kaszy gryczanej, brązowego ryżu, razowego makaronu. Niekorzystnie wpływa również dieta o dużej zawartości tłuszczów zwierzęcych, np. smalcu, masła, mięsa wieprzowego, tłustych wędlin, tłustych serów. Osoby cierpiące na zaparcia często spożywają również zbyt dużo węglowodanów prostych, np. słodyczy, słodkich napojów gazowanych.

W przypadku nawracających lub nasilających się zaparć zaleca się modyfikację diety. Bardzo ważne jest zwiększenie spożycia produktów bogatych w błonnik pokarmowy. Dieta zawierająca dużo błonnika ułatwia regularne wypróżnienie się i pomaga zapobiegać zaparciom.

Błonnik pokarmowy nie ulega wchłonięciu i strawieniu w przewodzie pokarmowym człowieka. Reguluje natomiast pracę przewodu pokarmowego. Zwiększa masę i objętość kału, wpływa też na skrócenie czasu przechodzenia resztek pokarmowych przez jelito grube, w skutek czego zwiększa się częstość wypróżnień.

Produktami zbożowymi bogatymi w błonnik pokarmowy są produkty z tzw. pełnego przemiału, jak np. gruboziarniste kasze (gryczana), brązowy ryż, razowy makaron, pieczywo razowe, graham, płatki owsiane, otręby pszenne. Dobrym źródłem błonnika są również warzywa, m.in. marchew, buraki, kapusta, strączkowe oraz świeże (jabłka, maliny, śliwki, pomarańcze) i suszone owoce (morele, śliwki, rodzynki).

W zapobieganiu zaparciom bardzo ważne jest picie odpowiedniej ilości płynów, tj. od 1,5 do 2 litrów dziennie.

W diecie bardzo ważną rolę odgrywa też spożywanie fermentowanych produktów mlecznych (np. maślanki, kefirów, jogurtów). Wspomagają one procesy fermentacyjne w jelitach i tym samym zapewniają ich prawidłowe funkcjonowanie.

Ponadto należy ograniczyć udział w diecie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego (tłustego mięsa, wędlin, fast-foodów, chipsów, tłustych sosów) oraz słodyczy. Warto wiedzieć, że zapierająco działa też np. czekolada.

Na prawidłową perystaltykę jelit korzystnie działa picie kawy, grubo mielonego siemienia lnianego, bulionu czy rosołu.

Należy podkreślić, że poza żywieniem, istotną rolę w zapobieganiu zaparciom ma również wysiłek fizyczny. Ruch i różnego rodzaju ćwiczenia fizyczne stymulują bowiem perystaltykę jelit i zwiększają szybkość pasażu treści jelitowej.

alergia u dziecka

Potocznie zwana uczuleniem na kurz, alergia na roztocza jest szczególnie trudna do opanowania. Jak ją rozpoznać i jak postępować, jeśli nasze dziecko jest uczulone na kurz?

Co uczula? Białka zawarte w odchodach roztoczy - mikroskopijnych pajęczaków, które żyją w domowym kurzu i żywią się m.in. złuszczonym naskórkiem człowieka. Można je znaleźć w każdym domu, szczególnie tam, gdzie jest ciepło i wilgotno, gdzie jest dużo kurzu i rzadko się wietrzy. W temperaturze poniżej 15 st. przestają się rozmnażać. Najbardziej dokuczają alergikom jesienią.

Objawy alergii na roztocza

Katar alergiczny, drapanie w gardle, suchy napadowy kaszel, duszności astmatyczne, czasem zmiany skóry

Co pomaga, gdy dziecko ma alergię na kurz

Eliminowanie z otoczenia dziecka warunków sprzyjających rozwojowi roztoczy.

To szczególnie trudna do opanowania forma alergii, bo kurz jest właściwie wszędzie i nie odkurzysz dziecku całego świata. Dlatego warto porozmawiać z alergologiem oodczulaniu. Póki co jednak najważniejszą sprawą jest usuwanie kurzu z miejsc, w których dziecko przebywa. Żeby nie spędzić życia na sprzątaniu, warto ułatwić sobie zadanie odpowiednio organizując przestrzeń wokół dziecka.

• W domu powinno być chłodno i sucho - przy wilgotności poniżej 50 proc. roztocza się nie rozmnażają.

• Nie używaj nawilżacza, nie susz w domu prania.

• Wietrz jak najczęściej, zwłaszcza zimą.

• Unikaj w domu tapicerowanych mebli, grubych narzut, kotar a jeśli nie możesz z nich zrezygnować, odkurzaj je dwa razy w tygodniu, zwłaszcza zagłówki i oparcia.

• Nie trzymaj książek na otwartych półkach.

• Zrezygnuj z bibelotów, suchych bukiecików, wiklinowych koszy i innych drobiazgów, na których gromadzi się kurz.

• W oknach powieś lekkie, łatwe do prania zasłonki albo zamontuj żaluzje, ale tylko takie, na których nie zbiera się kurz, czyli zamknięte między zewnętrzną a wewnętrzną szybą.

• Dywany i wykładziny dobrze jest zastąpić łatwą do zmywania podłogą (parkiet, deski, panele, terakota).

• Szczególną uwagę zwróć na urządzenie pokoju dziecka - wybierz meble jak najprostsze, łatwe do wycierania z kurzu a zabawki zamykaj w szafkach, szufladach, pojemnikach.

• Łóżko dziecka powinno mieć szuflady na pościel i nowy, lekki materac, łatwy do zdejmowania i wietrzenia, najlepiej z podkładem nie przepuszczającym roztoczy.

• Na materace i pościel załóż specjalne anty-alergiczne pokrowce, np. z poliestrowej mikrofazy lub tzw. powłoczki barierowe. Nie używaj pokrowców plastikowych, nieoddychających, ponieważ tworzą wilgotne i ciepłe środowisko, idealne dla rozmnażania się roztoczy.

• Nie używaj w domu puchowych kołder i poduszek oraz wełnianych koców.

• Używaj odkurzacza z filtrem HEPA, pochłaniającym roztocza, a jeśli takiego nie masz, wkładaj do zwykłego podwójny worek.

• Nie sprzątaj przy dziecku - odczekaj godzinę, zanim wpuścisz je do odkurzonego pokoju.

• Często przecieraj na mokro blaty, półki, parapety, szafki, a potem szybko wytrzyj je suchą ściereczką. Możesz spróbować używać preparatów antystatycznych, które ograniczają gromadzenie się kurzu, ale uwaga: wiele z nich ma drażniący zapach. Sprawdź, czy na etykietce nie ma ostrzeżenia przed używaniem preparatu w domu, w którym są chorzy na astmę.

• Pościel pierz co tydzień w temp. powyżej 60 st.

• Pluszaki często pierz a raz na jakiś czas wkładaj na 24 godziny do zamrażarki.

• Latem, kiedy jest słonecznie i ciepło oraz zimą, w mroźne dni, wietrz pościel i pluszowe zabawki.

ZAPARCIA

Zaparcia, zwane również zatwardzeniami, to prawdziwa zmora społeczeństwa XXI wieku. Cierpi na nie już co drugi Polak. Częściej z dyskomfortem zmagają się kobiety niż mężczyźni. W większości przypadków zaparcia są wynikiem błędów, jakich dopuszczamy się na co dzień. Prawda jest taka, że jemy zbyt tłusto i obficie, przyjmujemy zbyt małe ilości wody, unikamy warzyw i owoców, a do tego większość wolnego czasu spędzamy na kanapie przed telewizorem.

Zaparcia stwierdza się w momencie, kiedy stolec pojawia się rzadziej niż 3 razy w tygodniu lub jego oddawanie sprawia dużą trudność i wymaga wzmożonego wysiłku. O zatwardzeniach można mówić również wtedy, kiedy po wizycie w toalecie pojawia się uczucie niepełnego wypróżnienia, a stolce są suche i twarde. O ile zaparcia pojawiają się raz na jakiś czas, to nie ma powodów do niepokoju. Takie zaparcia można łatwo wyeliminować, wprowadzając zmiany w diecie i stylu życia. Jeśli jednak zatwardzenia towarzyszą nam od dłuższego już czasu, nie możemy ich bagatelizować. Jakie są konsekwencje długotrwałych zaparć? W jaki sposób objawiają się zaparcia, a także jakie są najskuteczniejsze sposoby na zatwardzenie - o tym w poniższym artykule.

ZATWARDZENIE - KONSEKWENCJE I POWIKŁANIA

Długotrwałe zaparcia prowadzą do zatrucia organizmu, w wyniku czego możemy odczuwać gazy, nieprzyjemne wzdęcia, a nawet mieć kłopoty z cerą. Jeśli nie zastosujemy skutecznych sposobów na zatwardzenie, wówczas możemy być pewni, że na naszej skórze pojawią się wypryski (i to nawet ropne). Z czasem będziemy czuli się coraz bardziej ociężali, zmęczeni i osłabieni. Będzie bolała nas głowa, jednocześnie zmniejszy się odporność organizmu, a zwiększy ryzyko wielu chorób, w tym także alergii. Długotrwałe i intensywne zaparcia mogą również doprowadzić do powstania guzków krwawniczych, czyli popularnych hemoroidów, podrażnienia śluzówki jelita grubego oraz zmian mikroflory jelitowej. Wśród konsekwencji nieleczonych zaparć wymienia się także zaklinowanie stolca, wypadanie części odbytnicy lub macicy, a nawet raka jelita.

ZATWARDZENIE - PRZYCZYNY

Najczęstszą przyczyną zaparć jest nieprawidłowy jadłospis i sporadyczna aktywność fizyczna. Za niewłaściwą dietę uznaje się zbyt małą ilość naturalnego błonnika pokarmowego, który odpowiedzialny jest za sprawną pracę jelit oraz zbyt małą ilość płynów, zwłaszcza niegazowanej wody mineralnej. Czasem zaparcia wywoływane są przez leki: antybiotyki i preparaty z wapniem. Niekiedy mogą być wywołane przez stres, zaburzenia hormonalne, polipy oraz kamienie kałowe, a także choroby mięśni. Zatwardzenie może też być objawem związanym z takimi schorzeniami, jak zespół jelita drażliwego, menstruacja oraz menopauza. U 40% kobiet zaparcia wynikają z ciąży. U niektórych to konsekwencja przetrzymywania stolca, nadużywania środków przeczyszczających i utraty soli przez nadmierne biegunki lub wymioty.

KIEDY SKONSULTOWAĆ SIĘ Z LEKARZEM?

Długotrwałe zaparcia, to jedno. Istnieje szereg objawów, które powinny nas zaniepokoić w sposób szczególny i zmotywować do szybkiej wizyty u lekarza. Są to m.in. silny ból podczas wypróżniania, intensywna utrata wagi, obecność krwi lub śluzu w stolcu oraz zmiana charakteru wypróżnień – pojawiają się zaparcia naprzemiennie z biegunkami. Zaniepokoić powinny stolce cienkie, ołówkowate lub wyglądające jak wstążka. Konsultacji z lekarzem wymagają zaparcia, które trwają ponad 10 dni.

DOMOWE SPOSOBY NA ZATWARDZENIE

Wśród sposobów na zatwardzenie bardzo ważną rolę odgrywa zmiana diety. Warto zadbać, aby w codziennym menu znalazły się produkty będące źródłem naturalnego błonnika, a więc świeże owoce i warzywa, pełnoziarniste pieczywo i makarony, kasze, ciemny ryż. Regularnie spożywany błonnik pokarmowy nie tylko pobudzi pracę jelit, ale także ułatwi i zwiększy częstość wypróżnień, nawilży jelita i pomoże uregulować pracę żołądka. W codziennym menu nie powinno zabraknąć nabiału, zwłaszcza naturalnego kefiru, maślanki, naturalnych jogurtów. Musimy również pamiętać, aby każdego dnia wypijać minimum 1,5 litra niegazowanej wody mineralnej. Dodatkowo można sięgać po herbaty i napary ziołowe, zwłaszcza z rumianku, ostropestu plamistego, lukrecji i kminku. Płyny „nawadniają” pokarm podczas jego przemieszczania się wzdłuż przewodu pokarmowego. Jeśli jedzenie w jelicie ma odpowiednią wilgotność, organizm bez problemu radzi sobie z jego transportem i ostatecznie z wydalaniem.

Walcząc z zaparciami bezwzględnie należy wykluczyć z diety ciężkostrawne, tłuste i kaloryczne potrawy. Z menu należy wyeliminować słodycze, zwłaszcza czekoladę, która zawiera kakao działające ściągająco. Należy jeść częściej, ale w mniejszych ilościach. Warto także zadbać o większą dawkę ruchu. Codzienne spacery pomogą rozwiązać problem leniwego jelita i sprawią, że układ trawienny będzie pracował sprawniej i wydajniej.

Sprawdzonym sposobem na zatwardzenie jest rozpoczynanie dnia od szklanki ciepłej wody z dodatkiem soku wyciśniętego z cytryny. Ta pyszna mikstura pobudza pracę jelit i poprawia jakość wypróżnień. Pomocne jest także picie soku z marchwi i szpinaku, a także letnia woda z łyżeczką miodu. Zgodnie z tym, co możemy przeczytać na stronie http://www.xenna.pl/kilka-sposobow-na-zatwardzenie.html, jednym z najlepszych domowych sposobów na zatwardzenie są śliwki. Najlepsze efekty przynoszą te suszone, aczkolwiek świeże owoce również przyniosą oczekiwane rezultaty. Są one wyjątkowo bogate w błonnik, który „wymiata” niestrawiony pokarm z naszego przewodu trawiennego. Warto podjeść kilka sztuk wieczorową porą. Podobnie zadziała zaparzone siemię lniane. Po napar należy sięgać regularnie - codziennie przed snem.

Wśród domowych sposobów na zatwardzenie, dużą efektywnością cieszy się regularne spożywanie jabłek. Bardzo pomocne przy zaparciach są zarówno świeże jabłka, jak również soki i przetwory z tych owoców. Podobnie jak śliwki, zawierają duże ilości cennego błonnika. Co za tym idzie, przyspieszają ruchy robaczkowe jelit i powodują, że resztki pokarmowe szybciej przesuwają się w kierunku odbytnicy. W błonnik bogate są także buraki. Niektórzy zalecają specjalną miksturę, która ma działać cuda w przewodzie pokarmowym. Oto przepis: buraka ścieramy na drobnej tarce i dodajemy do niego łyżeczkę mielonego kminku, łyżeczkę oleju oraz szczyptę soli. Całość mieszamy i jemy na czczo. Po kilku dniach zaparcia mijają.

Jednym z najsmaczniejszych domowych sposobów na zatwardzenie jest jedzenie truskawek. Owoce te są źródłem bromeliny – enzymu, który ułatwia trawienie. Ponadto, obfitują w błonnik pokarmowy - niezbędny składnik zdrowej diety, który reguluje właściwą pracę przewodu pokarmowego oraz ułatwia wydalanie toksyn. Truskawki mają lekkie właściwości przeczyszczające i moczopędne, a poprzez spalanie tłuszczów owoce te odtruwają i oczyszczają organizm.

ZATWARDZENIA - POMOC Z APTECZNEJ PÓŁKI

Istnieje także szereg innych sposobów na zatwardzenie, do których zalicza się naturalne suplementy diety i wyroby medyczne, jak np. Xenna Balance - preparat, który przywraca prawidłowy stopień nawodnienia mas kałowych, pobudza naturalne ruchy jelit oraz poprawia ich produktywność. Wśród preparatów dostępnych bez recepty znajduje się także Xenna Extra Comfort - lek przeczyszczający o stosunkowo szybkim działaniu, które następuje po 8-10 godzinach od podania. Skutecznym sposobem na zatwardzenie jest także preparat Xenna zioła - naturalny lek w formie saszetek z suszonymi liśćmi senesu do zaparzania. Substancją czynną preparatu są antranoidy, nazywane również sennozydami, zawarte w liściach z rodzaju Senna Mill. Lek Xenna zioła na zaparcia wskazany jest do doraźnego leczenia zaparć.

SPOSOBY NA ZAPARCIA - PODSUMOWANIE

Zmiana dotychczasowych nawyków żywieniowych, do tego zwiększenie aktywności fizycznej oraz wspomaganie leczenia wyrobami medycznymi – to najlepsze sposoby na zatwardzenie i pozbycie się dokuczliwego dyskomfortu. Trzeba jednak pamiętać, że w momencie, kiedy domowe sposoby na zatwardzenie zawiodą, należy zgłosić do lekarza pierwszego kontaktu.

Krzesła marzeń do naszego domu.

ŹRÓDŁO: https://www.centrumkrzesel.pl/

Dieta niemowlaka

1. Jarzyny w diecie niemowląt

To one na ogół otwierają korowód pyszności w jadłospisie niemowlaka. Do przyrządzenia pierwszej papki świetnie nadaje się marchewka, ziemniak czy dynia. Z tygodnia na tydzień asortyment będzie się powiększał o kolejne. Przed mamą i dzieckiem otworzą się nieograniczone możliwości kombinacji smakowych. Z różnych warzyw, można przygotowywać zupki, sosy do makaronów, można je podawać z mięsem lub jako samodzielną przekąskę (starsze dzieci chętnie pomiętoszą w łapce ugotowaną marchewkę lub świeżego ogórka usiłując go skonsumować).

Gdy maluch dopiero zaczyna przygodę z jarzynami, unikajmy tych, które łatwo wywołują wzdęcia, np. cebula, kapusta, por, warzywa strączkowe. Szczególną ostrożność należy również zachować przy tych, które niosą spore ryzyko wywołania reakcji alergicznej


2. Owoce w diecie niemowlaka

Na talerzach naszych dzieci na ogół, jako pierwsze ląduje jabłko w postaci przecieru bądź soku. Owoce są źródłem witamin, składników mineralnych i węglowodanów. Dzieci bardzo je lubią. Mimo to, niemowlęta nie powinny dostawać dziennie więcej niż 150 g soku owocowego lub przecieru. Wprowadzanie ich najlepiej zacząć od tych z polskich sadów, cytrusy odkładamy na później. I uwaga na truskawki, które zajmują wysoką pozycję na liście produktów alergizujących.
3. Kaszki i kleiki

Kaszki ryżowe, kukurydziane czy pszenne wprowadzamy zgodnie z zaleceniami dotyczącymi glutenu w diecie malucha. Przygotowywane są na wodzie bądź na mleku. Wprowadzane po ukończeniu przez dziecko 6 miesiąca życia (w 4 -5, gdy karmione jest mlekiem modyfikowanym). Są one bardzo ważne w diecie malucha. Dają mu odpowiedni zastrzyk energii, a ponadto, ze względu na dobro dzieci (szczególnie karmionych w sposób naturalny) są wzbogacane w żelazo i witaminy. konieczne do prawidłowego rozwoju dziecka.
4. Gluten dla niemowląt

Zawarty jest w produktach z pszenicy, jęczmienia i żyta, zaś produkty z owsa, dostępne na naszym rynku, mogą być nim „zanieczyszczone”. Moment wprowadzenia go do diety dziecka od lat stanowi temat gorących dyskusji. Wszystko dlatego, że zaobserwowano związek pomiędzy glutenem, a występowaniem celiakii, czyli choroby trzewnej (jej przyczyną jest trwałanietolerancja glutenu).

Obecnie specjaliści uważają, że wprowadzenia glutenu do diety nie wolno opóźniać, (do niedawna granicą był ukończony 10 miesiąc życia). Nie można też umieszczać go w menu zbyt wcześnie, nie przed 5 miesiącem ani nie po 7, najlepiej w 5 – 6 miesiącu. Optymalnie będzie, gdy mama karmiąca piersią utrzyma ten stan jeszcze 2-3 miesiące po jego wprowadzeniu. Ilość zalecana na start to pół łyżeczki kaszki glutenowej dziennie, dodanej do jedzenia. Wprowadzenie glutenu do diety malucha dobrze jest przedyskutować z zaufanympediatrą, który zna dziecko.

ZAPARCIA problem XXI wieku

Jak definiuje się zaparcia?

Zaparciem nazywamy zbyt małą częstotliwość wypróżnień (≤2 na tydzień) oraz inne, często zgłaszane przez pacjentów dolegliwości: trudności w zapoczątkowaniu codziennej defekacji (oddawania stolca) z koniecznością nadmiernego parcia i towarzyszącym uczuciem niepełnego wypróżnienia lub oddawanie suchego, zbitego stolca.

Czy zaparcia to częsta dolegliwość?

Problem zaparcia dotyczy 20—30% populacji i wielokrotnie częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Na zaparcie cierpią także osoby starsze oraz pacjenci z ograniczoną zdolnością poruszania się. Problemy z wypróżnieniem zgłaszają również osoby obarczone dodatkowymi chorobami, wymagającymi stosowania leków nasilających zaparcia.

Czy zaparcia są objawem choroby?

Jeśli doszło do zmiany rytmu wypróżnień u osoby dotychczas nie mającej problemów z oddawaniem stolca, należy potraktować to jako ważny sygnał, wymagający analizy. Objaw ten może zapowiadać wiele różnych chorób, w tym potencjalnie groźne (zobacz: Zaparcia czynnościowe). Niektórzy zmagają się całe życie z zaparciem i dla nich taki przewlekły dyskomfort jest stanem chorobowym.

Jakie są najczęstsze przyczyny zaparcia?

Zaparcie może zależeć od wydłużenia czasu przechodzenia treści przez jelito grube lub od zaburzenia samego aktu defekacji (oddawania stolca). Każda z tych sytuacji może być uwarunkowana zmianami czynnościowymi lub organicznymi. W tej pierwszej sytuacji dla części przypadków można znaleźć wytłumaczenie, np. zaburzenia metaboliczne czy zmiany polekowe, ale najczęściej mamy do czynienia z tzw. zaparciem idiopatycznym, którego podłoże nie jest znane.

5 produktów, które dodadzą ci energii

1. Suszone owoce- 2-3 suszone morele czy garść rodzynek to wielka porcja witamin, soli mineralnych i cukru, który szybko przeniknie do krwi, niwelując znużenie i osłabienie.


2. Owsiane ciasteczka - zawierają węglowodany złożone, które dostarczą cienergiina kilka godzin.




3. Czekolada - to połączenie cukru i magnezu doda ci werwy oraz poprawi nastrój.

4. Mięso - jedzone regularnie, jest świetnym źródłem dobrze przyswajalnego żelaza. Jego - częsty w ciąży - niedobór powoduje spadek energii i osłabienie.


5.Woda- nawet 1 szklanka wody co godzinę, lekko podniesie twoje ciśnieniei sprawi, że poczujesz się lepiej.